Over Hong Kong en de liefdevolle mens

Sawadee! Een korte update over een lange periode. Vanuit... Tada Thailand!

Nog éénmaal over Hong Kong waar ik een kleine maand vast zat door visum perikelen, ja, China, jij. Het zit me nog steeds hoog.

Wat een weekenduitje had moeten zijn liep uit tot een stressvolle maand in de gigantische mierenhoop die men Hong Kong noemt. Waar de eindeloze hoogbouw, als gigantische termietentorens het zicht op de zon maar ook op het naast gelegen China ontnemen. Het gigantische land met daarin mijn fietsje ligt op een steenworp afstand. Een schamele veertig kilometer maar voor mij voelt het verder als ooit tevoren. Verder weg dan het was toen ik tien maanden geleden op mijn fiets stapte en Burgh uitreedt. Ik hoefde er toen immers alleen maar naar toe te fietsen, fluitje van een cent!

In deze moderne jungle waar ik de eerste dagen met de verwondering van een kind rondliep (ze hadden wel vijf soorten pindakaas in de buurtsuper!) voelde ik me al snel opgesloten. Door de harde afwijzingen van het Chinese consulaat, de individualistische wereld van de werkende stad waar men niet op of om kijkt en de dagelijkse plundering van mijn bankrekening liet ik er uiteindelijk het hoofd bij hangen.

En zo kwam het dat ik met kerst in een klein boekwinkeltje wat zat te mokken en mijmeren. Maar daar tussen de vergeelde kaften waar de verhalen tot het plafond waren gestapeld, een zwijgzame dame die koffie schonk en een ingedommd meisje, gehuld in een geel regenjasje zachtjes snurkte vondt ik onverwacht weer warmte.

Ik zal toch wat treurig uit de ogen hebben gekeken want de dame schotelde ongevraagd een grote maaltijd voor, van het huis fluisterde ze. Sommige mensen horen tussen de boeken dacht ik, een leesbrilletje wipte geregeld naar het puntje van haar neus alvorens te worden terug geschoven terwijl ze zonder geluid tussen de stapels boeken drentelde. In ruil vertelde ik wat over mijn reis. Wanneer men hoort dat je alleen bent, met een fiets reist en ook nog eens in een tentje langs de weg slaapt roept dat vooral bij vrouwen nog weleens de moederlijke drang op om zich om je te bekommeren. Dat ik zelf voor dit leven kies en daar van geniet wordt vaak over het hoofd gezien. Maar op zijn tijd, op druilerige dagen als deze, is er niets fijner dan met wat medelijden vertroeteld te worden door mensen die met je begaan zijn. En zo laat mij dan ook geregeld met enig plezier volstoppen door bezorgde vrouwen. Mannen hebben deze neiging trouwens ook maar geven vooral sigaretten en bier.

Toen ik met sluitingstijd weer de regen instapte voelde ik een zacht rukje aan mijn mouw. Het meisje in het regenjasje was stilletjes achter me aangelopen en hield me met uitgestoken hand een briefje voor. Ik pakte het aan maar voordat ik woorden kon vinden verdween het gele capuchonnetje tussen de opgestoken paraplu's van de haastende massa. Zo stond ik even in de regen, met een briefje van vijfhonderd Hong Kong dollars in mijn hand, ik had haar niet eens kunnen bedanken. De druppels op mijn wang proefden zout.

Naast dit kerstsprookje was het gelukkig ook niet alleen kommer en kwel. De overnachtingen op het strand waar ik in een hangmat sliep, warmde aan het vuur en me schipbreukeling waande en de ontmoeting van Ming die mij een week in huis nam zorgden voor hernieuwde energie. Hierdoor kon ik uiteindelijk met een opgeheven hoofd de stad ontsnappen. Kort voor vertrek stopte ik een brief in de bus.

Girl in the yellow rainjacket
Books&co
10 park road
Midlevel, Hong Kong

De vlucht naar Hanoi was kort, evenals de twee weken die ik in vietnam verbleef. Ik had die tijd vooral nodig om weer bij krachten te komen, mijn benen voelden na een ruime maand van het zadel als luciferhoutjes en de derde voedselvergiftiging voelde als.. Naja, dat kan je wel voorstellen.
​
Ik zou Vietnam verder nog kort kunnen omschrijven met een grote chaos, veel getoeter, hond en kat op het menu, regenregengeenzonneschijn, steile heuvels en heel veel kuikens. Oprecht, echt heel erg veel kuikens. Kuikens en kuikens. Vooral veel kuikens. Leuk woord eigenlijk, kuikens.
​
Na zo'n zeshonderd kilometer fietste ik met kracht in de benen Laos en daarmee de zon tegemoet.
--------------------------------------------

En wat plaatjes en en nieuw Houtjetouwtjeplakfilmpje, hup.

--------------------------------
Ik ben ondertussen al halverwege Thailand, oftewel nog maar een schamele tweeduizend kilometer tot Singapore. Het idee dat dit gigantische avontuur tot einde komt kan en wil ik nog niet bevatten. Het idee terug in Nederland te komen en de draad weer op te moeten pakken is zelfs een beetje beangstigend.

Dus is dit dan wel het einde? Ik zou veel liever nog wat verder fietsen. Of althans wat minder snel thuis komen. Op de fiets heb je genoeg tijd om te fantaseren over andere bestemmingen. Zo passeerden allerlei wilde plannen de revue, door fietsen naar Jakarta of misschien wel tot Nieuw-Zeeland, terug vliegen naar Tadzjikistan of Kazachstan, toch maar weer naar Iran misschien?

Helaas werden deze dromen verpulverd door de realiteit. Een blik op mijn bankrekening was daar voor genoeg. Althans, tot ik mij plotseling een liedje van kinderen voor kinderen herinnerde.

Een kind onder de evenaar wordt later toch vaak een bedelaar, laat dit kind nu eens vlak nabij de evenaar fietsen! Mocht je net als mij niet willen dat dit avontuur binnen een maand is afgelopen voel je dan vrij en steun mijn reis! Op www.sjareldekraker.nl -> Steun mijn avontuur vindt je daar meer informatie over. Maar een paar klikjes hier vandaan, hoepla!
​
En daar krijg je naast nieuwe reisverslagen en filmpjes ook nog wat voor terug. Zo documenteer ik deze reis met een analoge camera. In Bangkok heb ik wat rolletjes laten ontwikkelen maar helaas bleek mijn camera licht te lekken. Hierdoor zijn alle foto's van minstens het afgelopen half jaar aangetast. Maar desondanks niet verloren, voor 25,- krijg je al een mooie print daarvan toegestuurd. Mooi voor aan de muur of voor in een stoffige lade :-) Zie voorbeelden hieronder.
​
In iedergeval tot snel, de filmpjes van Laos en Cambodja staan al klaar. Warme groet uit Thailand, palmbomenland!

Dit zijn enkele voorbeelden van zo'n 40 rolletjes film.