Hela Hola! Een nieuwe tocht. Samen met Marcella vijf maanden Afrika. Van kaapstad naar Nairobi.
Hgbbv
|
Oftewel, bedankt Turkije! Allereerst bedankt voor een veilige doorreis. Maar ook voor je bijzondere en enorm gastvrije inwoners, voor de adembenemende landschappen, bedankt voor alle waterbronnetjes op het juiste moment en dat ene wolkje voor de zon, bedankt voor de bergen welke na een loodzware klim telkens weer met een fantastische afdaling eindigen, Bedankt voor alle poezen in de steden, schildpadden op de weg en honden... Oké, niet voor de honden. Bedankt voor alles wat ik kreeg van ali's, mehmets en erdogans. Bedankt voor het bemoedigend toeteren op zware momenten, minder bedankt voor de harde piep in mijn oor veroorzaakt door de toeter. En vooral bedankt voor het verpulveren van alle vooroordelen die ik had jegens de Turken. Turkije en zijn inwoners hebben mij enorm verrast. De eindeloze gastvrijheid van de Turk hielp mij menigmaal over moeilijke momenten heen. Er is geen dag voorbij gegaan waarin ik niet ben geholpen. (al werden problemen soms groter dan daarvoor, ze bedoelen het goed) En die hulp kon ik goed gebruiken. Reizen op de fiets is een enorme uitdaging en en een gigantisch avontuur maar lang niet altijd leuk en makkelijk. Buiten de fysieke uitputting, meestal veroorzaakt door hoge bergen en een brandende zon is de eenzaamheid de grootste vijand. De kilometers na Istanbul zijn daar een goed voorbeeld van. Loodzware dagen en een gevecht met de eenzaamheid en mijn gedachten. In mijn dagboek schreef ik het volgende: "Avond, juli. De trekkers trekken langzaam hun laatste baan over het land. Het land dat niet alleen in de avond goud kleurt. De laatste voorbijganger werpt nog een lange en bevragende blik op die onbekende groene stip daar op de voor hun zo bekende heuvel. Ik kijk terug en vraag me af of ze dit groene stipje zullen herinneren, ze thuis het nog even zullen benoemen en daarmee mijn bestaan bevestigen. Een gedachte die ik graag heb. Dat iedereen die even toetert, roept of de moeite neemt om een blik te werpen en daarmee even stil staat bij mijn voorbijgaan. Het fietsen kan eenzaam zijn." Gelukkig is geen gevoel blijvend en kan alles met behulp van de gastvrije mensen en het motto 'doorbijten en trappen' overwonnen worden. In totaal verbleef ik veertig dagen in Turkije. Dat is bijna tien dagen langer dan de planning, voornamelijk veroorzaakt door veel fiets pech, iets wat hopelijk nu verholpen is! Dit gaf mij wel de gelegenheid Turkije en zijn inwoners goed te leren kennen. Zo kan ik nu stellen dat Turken absoluut niet goed zijn in afstand en tijd inschatten. "Ga over honderd meter rechts, over de snelweg, 75 kilometer, uurtje fietsten!" En dat ze bijzonder goede chauffeurs zijn. Dat blijkt als ze met een sigaret in de ene hand, een biertje in de andere hand en een telefoon tussen schouder en kin geklemd met honderd kilometer per uur vrachtwagens inhalen. Verder doet dit hakkeletak verhaaltje dit land niet genoeg eer aan dus kijk mijn nieuwe filmpjes en foto's maar :-) Tot slot, ik heb de afgelopen maand nog enkele mooie en gulle donaties ontvangen. Ik wil de mensen daarvoor hartelijk bedanken. Mede hierdoor heb ik het al zover kunnen schoppen en hopelijk nog veel verder! Groetjes uit Georgië, een soort Balkan 2.0. Een groter verschil met het principiële turkije is niet mogelijk. Maar dat is voor de volgende. Aju! Houtjetouwtjeplakfilmpje nummero zes
1 Comment
Ihsan
8/11/2018 12:54:13 pm
Goed om te horen dat de mensen je zo gastvrij hebben ontvangen. Ook leuk dat je in Trabzon door een familie bent uitgenodigd om bij hen thuis op de yayla te overnachten. Dat uitzicht is wat veel gezinnen (waaronder Turkse Nederlanders die uit de regio afkomstig zijn) opzoeken in de zomer, maar wat veel toeristen niet te zien krijgen. Meestal komen toeristen niet verder dan Uzungol of Ayder, waar de locals eigenlijk niet meer gezien willen worden. Ik wens je veel plezier in de Kaukasus. Georgië is misschien wel het mooiste land waar ik ooit ben geweest.
Reply
Leave a Reply. |
Hoi!De komende winter fietsen Marcella en ik zo'n 8000 kilometer door Afrika. Hier houden we onze avonturen een beetje bij met zo nu en dan een update! Archieven
September 2021
|